چکیده: بصیرت یکی از نعمت های بزرگ الهی است که بر قلوب مؤمنان و متّقیان نازل گردیده و همانند مشعل فروزانی در دست بشر، او را در طی نمودن مسیر حقّ و حقیقت یاری می نماید . یکی از ویژگی های اساسی امّت اسلامی و به خصوص شیعیان علوی مجهز بودن به سلاح بصیرت است. همان سلاحی که مولای متقیان امیر مؤمنان علی ^{(علیه السلام)} از دارندگان  آن به عنوان « حَمَلوا بَصائرَهُم عَلی اسْیافِهِم... ؛ آنان بصیرت ها و اندیشه های روشن و حساب شده خود را بر شمشیرهای خود حمل می کردند » یاد کرده و فاقدین بصیرت را به انسآن هایی که به غیر از خوردن و آشامیدن به چیز دیگری فکر نمی کنند توصیف نموده است. «کالبَهِیمَهِ المَرْبوطَه هَمُّها عَلَّفُها ؛ همانند حیوانات پرواری که تنها به علف می اندیشند و بس!» در این پژوهش، نگارنده بر آن است تا با بررسی نقش این سلاح معنوی ( بصیرت ) در میادین مختلف امتحانات الهی از صدر اسلام تاکنون، تاثیر آن به طور ویژه و خاص در تحقق حکومت اسلامی که مصداق آن انقلاب اسلامی ایران می باشد را ارزیابی نموده و جایگاه اساسی عنصر بصیرت در پیشبرد و تحقق اهداف حکومت اسلامی از بعد سیاسی و دینی را تبیین نماید.