قرآن کریم، ریسمان استوار و دستاویز محکمی است که خداوند به بندگانش هدیه داده و روایات معصومین در کنار قرآن کریم، همواره به‌عنوان یکی از منابع مهم تفسیر در بین مسلمانان مطرح بوده است. روایات متواتر و روایات آحاد محفوف به قرائن قطعی در حوزه‌های فقه، علم کلام، تفسیر قرآن، تاریخ و مانند آن مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند و روایات آحاد معتبر ظنّی، دستمایه فقها برای استخراج احکام فقهی می‌باشند؛ اما آیا از روایات آحاد معتبر ظنّی می‌توان در موضوعات غیرفقهی ازجمله تفسیر استفاده کرد؟ با توجه به تعداد اندک روایات تفسیری متواتر، به‌ویژه متواتر لفظی، مهم‌ترین بحث در خصوص اعتبار روایات، مربوط به اخبار آحاد غیر محفوف به قرائن قطعی است که جمع زیادی از روایات تفسیری را در برمی‌گیرد. در این نوشتار به بررسی آراء اندیشمندان درباره "حجیت یا عدم حجیت خبر واحد" به‌طور مطلق و "حجیت و عدم حجیت خبر واحد در تفسیر" و ذکر آثار پذیرش چنین حجیتی در تفسیر آیات قرآن و بیان نمونه‌ای از آیات تفسیر شده توسط اخبار واحد، پرداخته شده. نتیجه کلّی آن، با تکیه بر سیره عقلا، روایات تفسیری از حجیّت برخوردار می‌باشند، زیرا عقلا در همه امور خویش، خواه دارای اثر عملی باشد یا نباشد، خبر واحد را اخذ می‌کنند. تحقیق حاضر با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای با هدف ارائه پاسخی درخور به سؤال مذکور سامان یافته است.
 

جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.