خداشناسی و در رأس آن اثبات وجود باری‌تعالی مهم‌ترین اصل از اصول عقاید انسان را تشکیل می‌دهد زیرا مبنای دیگر اعتقادات است و نگاه او به زندگی و درنتیجه اعمال و رفتار و منش او را شکل می‌دهد. به همین جهت در این نوشتار سعی شده با دقت و موشکافی خاصی که ابن‌سینا و علامه حلی به آن عنایت داشتند به اثبات وجود خدا پرداخته شود بدین طریق که ابتدا اصل برهان را می‌آوریم و استحکام آن را در اثبات ذات باری‌تعالی نشان می‌دهیم، سپس نقاط اشتراک و اختلاف را به دست آورده با تحلیل و بررسی دقیق تفاوت خداشناسی شیخ‌الرئیس و علامه را تقریر می‌نماییم.
هدف اصلی ما در تبیین براهین از زبان این دو فحل جهان اسلام، تحلیل خداباوری و چگونگی تبیین آن در مواضع مختلف آموزشی و پژوهشی است. در مقاله حاضر از روش توصیفی تحلیلی بهره گرفته می‌شود. می‌توان گفت استحکام ادله ابن‌سینا در اثبات واجب تعالی کم‌نظیر است اما علامه نقل را شاهد و گواه روشنی بر وجود او برمی‌شمارد، لذا به یک برهان فلسفی بسنده می‌کند. اشتراک آن‌ها در این برهان حد وسط یعنی امکان ماهوی است.

جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.