ترجمه به معنی انتقال کلام از زبانی به زبان دیگر است به‌گونه‌ای که اصل مراد و مقصود متکلّم یا مؤلّف از زبان مبدأ به زبان مقصد با حفظ امانت و وفاداریِ معنا، به مخاطب رسانده شود. اهمیت انتقال آموزه‌های نهفته در کتب آسمانی، به مردمی که گویشی متفاوت با زبان کتب آن‌ها دارند، بر پیامبران و جانشینان و رهروانشان از جایگاه خاصی برخوردار است به همین روی، از زمان نزول کتاب‌های آسمانی تاکنون، نظریاتی پیرامون امکان یا عدم امکان ترجمه متون مذکور، طرح و در خصوص جواز یا عدم جواز حکم شرعی آن، مناقشاتی می‌شده است. به دلیل حساسیت موضوع، تحقیق‌های بسیاری در این زمینه انجام پذیرفته ازجمله توسط مفسرین  شیعی و سنّی قرآن و دیگر محققین که به‌عنوان نمونه می‌توان محمدهادی معرفت در کتاب تفسیر و مفسران، یحیی معروف در کتاب فن ترجمه را نام برد. جستار حاضر نیز نمونه‌ای اندک در این عرصه است. عناوین کلی این پژوهش عبارت‌اند از مفهوم، تاریخچه و نظریه ترجمه، مسائل، سختی تعهد در ترجمه کتب مقدّس ادیان ابراهیمی، مسائل خاص قرآن، مروری تاریخی بر چالش ترجمه پذیری قرآن. نتایج کلی حاصله از این تلاش، بر اساس سیره پیامبر گرامی اسلام و ائمه اطهار، عبارت است از پذیرش ترجمه تفسیری بنا بر نظر غالبِ صاحب‌نظران و عدم پذیرش ترجمه تحت‌اللفظی به علت نارسایی در انتقال معنا از قرآن به زبان مقصد.
 

جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.