مقاله حاضر تحت عنوان «حکم فقهی مصادیق لهو و لعب از منظر قرآن و روایات» با هدف تبیین و تشریح ارتباط آن با احکام خمسه (واجب- مستحب- مباح-حرام- مکروه) می‌باشد؛ بر این اساس لهو و تلهّی در اسلام، مسئله ریشه‌داری است که ارتباط و پیوند ناگسستنی با طبیعت جهان و زندگی انسان دارد؛ در جهان امروز رواج شادی‌های نامشروع، شوخی کردن‌ها و یادگیری علومی که دانستن یا ندانستن آن ثمری ندارد؛ همچون بازی‌های کامپیوتری و دیدن سریال‌های تخیلی، گاه پوچ و بی‌معنا، تبدیل به یکی از متداول‌ترین و سهل‌الوصول‌ترین مباحث خانوادگی و گروهی شده است؛ بنابراین برای درک صحیح مصادیق و احکام لهو از منظر قرآن و روایات، به واکاوی احکام فقهی آن از لحاظ مذموم و غیر مذموم همراه با ذکر مصادیق آن و آسیب‌شناسی و درنهایت ارائه راهکار پرداخته‌ایم.
در خاتمه چنین استنباط شده است که، هر لهو مذمومی مبغوض مولا و حرام نیست؛ زیرا سرگرم‌کننده بودن موجب نمی‌شود که زندگی دنیا و آنچه آن را تشکیل می‌دهند، حرام باشد؛ بلکه مبنی بر آیهٔ شریفهٔ قرآن (لقمان/۶) آن لهوی که موجب اضلال مردم، غافل و فارغ شدن از ذکر خداست؛ به‌طوری‌که موجب ضلالت انسان شود حرام است.
 

جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.