بدون تردید شناخت و آشنایی متقابل میان پیروان مذاهب اسلامی به‌ویژه فرقه‌های شیعه، وحدت و همبستگی امت اسلامی را تقویت می‌کند و از تفرقه و اختلاف که عامل ضعف و سستی اسلام و مسلمین است پیش‌گیری می‌کند. آن‌چه در مقاله حاضر پیرامون بررسی تفسیر «الثمرات الیانعه» آمده در همین راستا می‌باشد. در آغاز این مقاله به تعریف و تاریخچه عقاید زیدیه و بررسی سیر تاریخی تفسیر نویسی زیدیه به‌خصوص صاحب تفسیر مذکور یعنی فقیه یوسف بن احمد پرداخته‌ایم و از این طریق برخی وجوه اشتراک و افتراق زیدیه با امامیه بازگو شده است.
سپس آیاتی چند از سوره بقره انتخاب شده و دیدگاه تفسیری یوسف فقیه (صاحب تفسیر الثمرات الیانعه) از مفسران زیدیه و علامه طباطبایی و آیت‌الله جوادی و مکارم شیرازی ... از علمای امامیه در آیات، تطبیق شده است.
در آیه ۱۲۴ بقره، زیدیه، آیه را دال بر اثبات امامت ابراهیم نمی‌دانند درحالی‌که امامیه این دلالت را استفاده نموده‌اند. در آیه ۱۴۳ بقره زیدیه از آیه، خیر بودن و عدالت امت را استفاده می‌کنند و امامیه، واسطه بودن امت اسلام را میان پیامبر اسلام و سایر امت‌ها می‌دانند. در آیه ۱۸۶ بقره زیدیه ترغیب به دعا و جواز سؤال کردن درباره ذات خداوند می‌فهمند و امامیه بر نقش دعا و امور مربوط به آن تمرکز دارند و در آیه ۱۸۳ و ۱۸۴، صاحب تفسیر الثمرات به بررسی تشبیه مذکور در آیه پرداخته و آن‌ها را به آیه ۱۸۵ منسوخ شمرده است و علمای امامیه در امور زیادی ازجمله تشبیه مذکور در آیه با زیدیه اختلاف‌نظر دارند که در مقاله ذکر شده است.
 

جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.