« وَ آتَینا عیسَی ابْنَ مَرْیمَ الْبَیناتِ وَ أَیدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ؛ و به عیسی بن مریم (معجزات و) دلایل روشن بخشیدیم و او را با روح القدس، تأیید و یاری کردیم.» (بقره: ۸۷)
«... وَ ما أُوتِی مُوسی وَ عیسی وَ ما أُوتِی النّبِیونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَینَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ؛ و [به] آنچه به موسی و عیسی و پیامبران دیگر، از جانب پروردگارشان نازل شده است (ایمان آورده ایم و) بین هیچ یک از آنها جدایی قایل نیستیم (میان آنان فرق نمی گذاریم) و در برابر خدا تسلیم هستیم». (بقره: ۱۳۶)
نکته: جمله «و ما اوتی موسی و عیسی»، یعنی هرچه به آن دو پیامبر نازل شده قبول داریم، نه هرآنچه نزد شماست؛ و لذا نفرمود: «و ما اوتیتم» بنابراین، اگر در برابر دعوت شما که می گویید: «کونوا هوداً او نصاری» و راه نجات را در مسیحی یا یهودی بودن می دانید، می ایستیم، به دلیل وجود انحراف و خرافاتی است که در دین خدا ایجاد کرده اید، و گرنه ما تورات و انجیل واقعی را که در آنها بشارت ظهور و بعثت پیامبر اسلام آمده است، قبول داریم».۱
« إِذْ قالَتِ الْمَلائِکةُ یا مَرْیمُ إِنّ اللّهَ یبَشِّرُک بِکلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیمَ وَجیهًا فِی الدّنْیا وَ اْلآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرّبینَ؛ [به یاد آور] آنگاه که فرشتگان گفتند: ای مریم! همانا خداوند تو را به کلمه و نشانه ای از سوی خویش به نام مسیح، عیسی پسر مریم، بشارت می دهد، او که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان است». (آل عمران: ۴۵)
نکته ها: ـ وصف «وجیهاً فی الدنیا و الاخره» در قرآن تنها برای حضرت عیسی علیه السلام آمده و در مورد شخص دیگری این صفت گفته نشده است.
ـ عیسی فرزند خدا نیست، مخلوق خداست، ولی مخلوقی بس بزرگ و ناشناخته (کلمه منه).
ـ خداوند برای اولیای خود قبل از تولدشان نام گذاری می کند (اسمه المسیح).
ـ کسی که از مریم متولد شده و دوران جنینی را طی کرده است، چگونه می تواند فرزند خدا باشد؟ (عیسی بن مریم).
ـ وجاهت دنیوی نیز یک ارزش است و کسب آن مانعی ندارد (وَجَیها فِی الدُّنْیا)».۲
« فَلَمّا أَحَسّ عیسی مِنْهُمُ الْکفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاری إِلَی اللّهِ قالَ الْحَوارِیونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ آمَنّا بِاللّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنّا مُسْلِمُون؛ پس چون عیسی دریافت که آنان (بنی اسرائیل) ایمان نمی آورند، گفت: کیانند یاران من (در حرکت) به سوی خدا؟ حواریون (شاگردان مخصوص او) گفتند: ما یاوران [دین] خدا هستیم که به خداوند ایمان آورده ایم و تو (ای عیسی!) گواهی ده که ما تسلیم (خدا) هستیم». (آل عمران: ۵۲)
نکته ها: «ـ با اینکه بنی اسرائیل، زنده کردن مردگان و شفا دادن کوران را از حضرت عیسی علیه السلام دیدند، ولی با هم لجاجت می ورزیدند و کفر می گفتند؛ به گونه ای که به فرموده امام صادق علیه السلام، عیسی سخنان کفرآمیز از آنها می شنید.
ـ حواریون، جمع حواری، به معنای تغییردهنده مسیر است. حواریون، کسانی بودند که مسیر انحرافی مردم را رها [کردند] و به راه حق پیوستند. تعداد آنان دوازده نفر بود و اسامی آنان در انجیل متی و لوقا آمده است. امام رضا علیه السلام فرمود: آنان افرادی بودند که هم خود را پاک و نورانی کردند و هم برای پاک کردن دیگران کوشیدند.
ـ در کافی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: حواریون عیسی در مرحله عمل او را رها کردند، ولی حواریون ما انواع بلاها را به جان می خرند».۳
« إِذْ قالَ اللّهُ یا عیسی إِنّی مُتَوَفِّیک وَ رافِعُک إِلَی وَ مُطَهِّرُک مِنَ الّذینَ کفَرُوا وَ جاعِلُ الّذینَ اتّبَعُوک فَوْقَ الّذینَ کفَرُوا إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ ثُمّ إِلَی مَرْجِعُکمْ فَأَحْکمُ بَینَکمْ فیما کنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ؛ [به یاد آور] هنگامی که خداوند فرمود: ای عیسی! من تو را (از زمین) برگرفته و به سوی خود بالا می برم و تو را از کسانی که کافر شده اند، پاک می کنم و تا روز قیامت پیروان تو را بر کافران برتری خواهم داد، پس بازگشت شما به سوی من است، پس در آنچه اختلاف می کردید، میان شما داوری خواهم کرد». (آل عمران: ۵۵)
ـ نکته ها: «ـ نمونه عینی و عملی تدبیر الهی در برابر مکر دشمنان در این آیه بیان شده است.
ـ امام باقر علیه السلام فرمود: معراج حضرت عیسی علیه السلام در شب ۲۱ رمضان بوده است.
ـ پیش گویی غیبی غلبه مسیحیت بر یهود، از معجزات قرآن است (جاعِلُ الّذینَ اتّبَعُوک فَوْقَ الّذینَ کفَرُوا).
ـ جهانی بودن اسلام، منافاتی با وجود اقلیت های مذهبی در پناه اسلام ندارد، از عبارت «الی یوم القیامه» استفاده می شود که یهود و نصاری، تا قیامت می باشند».
« إِنّ مَثَلَ عیسی عِنْدَ اللّهِ کمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمّ قالَ لَهُ کنْ فَیکون؛ همانا مثل [آفرینش] عیسی نزد خداوند، همچون مثل [آفرینش] آدم است که او را از خاک آفرید و سپس به او فرمود باش، پس موجود شد». (آل عمران: ۵۹)
نکته: «گروهی از نصاری وارد مدینه شده[،] به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند. آنان در گفت وگو با پیامبر اسلام، ولادت عیسی را بدون داشتن پدر، نشانه و دلیل الوهیت او عنوان کردند. این آیه نازل شد و جواب آنان را چنین بیان نمود: اگر تولد بدون پدر، دلیل خدا یا فرزند خدا بودن است، خلقت حضرت آدم که مهم تر است؛ چون نه پدر داشت و نه مادر، پس چرا شما آدم را خدا یا فرزند خدا نمی دانید؟!»۴
« وَ قَوْلِهِمْ إِنّا قَتَلْنَا الْمَسیحَ عیسَی ابْنَ مَرْیمَ رَسُولَ اللّهِ وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنّ الّذینَ اخْتَلَفُوا فیهِ لَفی شَک مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاّ اتِّباعَ الظّنّ وَ ما قَتَلُوهُ یقینًا؛ بَلْ رَفَعَهُ اللّهُ إِلَیهِ وَ کانَ اللّهُ عَزیزًا حَکیمًا؛ و [عذاب و لعنت ما آنان را فرا گرفت. به خاطر سخنی که مغرورانه] می گفتند: ما عیسی بن مریم، فرستاده خدا را کشتیم، درحالی که آنان عیسی را نه کشتند و نه به دار آویختند، بلکه کار بر آنان مشتبه شد [و کسی شبیه به او را کشتند] و کسانی که درباره عیسی اختلاف کردند، خود در شک بودند و جز پیروی از گمان، هیچ یک به گفته خود علم نداشتند و به یقین او را نکشته اند؛ بلکه خداوند او را به سوی بالا برد و خداوند عزیز و حکیم است» (نساء: ۱۵۷ و ۱۵۸).
نکته ها: «ـ امام صادق علیه السلام پیرامون جمله «وَ ما قَتَلوُهُ وَ ما صَلَبوُهُ وَلکنْ شُبّهَ» فرمود: غیبت حضرت قائم علیه السلام نیز همین طور است؛ همانا امت، آن را به خاطر طولانی شدن [غیبتش] انکار می کنند. برخی می گویند: قائم متولد نشده است؛ برخی می گویند: متولد شده و مرده است؛ و برخی دیگر می گویند: یازدهمین ما عقیم بوده و....
ـ عوامل و نشانه های مشتبه شدن امر و به دار آویختن شخصی دیگر به جای حضرت عیسی به این صورت بود:
۱. مأموران دستگیرکننده، رومی و غریب بودند و عیسی را نمی شناختند؛
۲. اقدام برای دستگیری عیسی شبانه بود؛
۳. شخص دستگیرشده از خداوند شکایت کرد، که این شکایت با مقام نبوت سازگار نیست؛
۴. همه انجیل های مسیحیان که فدا شدن عیسی و به دارآویختن او را با آب و تاب نقل کرده اند، سال ها پس از عیسی نوشته شده [اند] و امکان خطا در آنها بسیار است؛
۵. گروه هایی از مسیحیان مسئله صلیب را قبول ندارند و در اناجیل هم تناقضاتی است که موضوع را مبهم می کند».۵
« إِنّمَا الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیمَ رَسُولُ اللّهِ وَ کلِمَتُهُ أَلْقاها إِلی مَرْیمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لاتَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَیرًا لَکمْ إِنّمَا اللّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یکونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السّماواتِ وَ ما فِی اْلأَرْضِ وَ کفی بِاللّهِ وَکیلاً؛ همانا مسیح، عیسی پسر مریم، فرستاده خداوند و کلمه اوست که به مریم القا کرد و روحی است از جانب او. پس به خداوند و پیامبرانش ایمان آورید و به تثلیث قایل نشوید. (از این حرف) دست بردارید که به نفع شماست. جز این نیست که الله خدایی است یکتا و از اینکه فرزندی داشته باشد منزه است؛ آنچه در آسمان ها و آ نچه در زمین است از آن اوست و خداوند برای تدبیر و سرپرستی هستی، کافی است». (نساء: ۱۷۱)
نکته ها: «ـ از امام صادق علیه السلام درباره «روح منه» سؤال شد، حضرت پاسخ دادند: مقصود، روح خداست که خداوند آن را در آدم و عیسی قرار داد.
ـ مسیحیان عقیده به تثلیث دارند و الله را خدای پدر، مسیح را خدای پسر و جبرئیل را واسطه این دو خدا می دانند که نوعی کفر است. قرآن هم می فرماید: آنان که خدا را یکی از خدایان سه گانه می دانند، کافرند. البته گروهی از آنان نیز حضرت مریم را به جای جبرئیل، یکی از خدایان سه گانه می دانند».۶
پی نوشت ها:
۱. تفسیر نور، ج ۱، ص ۲۱۲.
۲. همان، ج ۲، ص ۶۱.
۳. همان، ص ۶۹.
۴. همان، ص ۷۴.
۵. همان، ص ۴۲۹.
۶. همان، ص ۴۴۲.
منبع: حوزه نت