ریشه تخریب قبرستان بقیع توسط وهابیت

ریشه ی این جنایت و سایر جنایات از جمله حمله وهابیت به کربلای معلی، نجف اشرف و طائب را باید در «تفکرات ضاله ابن تیمیه» و «اندیشه های منحرف محمد بن عبدالوهاب» جستجو کرد.

محمد بن عبدالوهاب شیخ الاسلام وهابی ها عقیده داشت:

همه مسلمانان (غیر از تابعان او) کافر و مشرک هستند.

مکه و مدینه (قبل از آنکه به دست وهابیان بیافتد) دارالحرب و دارالکفر هستند.

صلوات بر پیامبر (ص) ممنوع است.

صلوات فرستنده را باید مجازات نمود.

قرآن را می توان مطابق فهم خود تفسیر کرد.

ابن تیمیه حنبلی شیخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب هم عقیده داشت:

خدا، جسم است و دست و پا و چشم و زبان و دهان دارد.

«ابن بطوطه» جهانگرد معروف در سفرنامه ی خود می نویسد: "ابن تیمیه را بر منبر مسجد جامع دمشق دیدم که مردم را موعظه می کرد و می گفت: خداوند به آسمان دنیا می آید، همان گونه که من اکنون فرود می آیم! سپس یک پله از منبر پائین می آمد!"

ظواهر آیات را که درباره صفات خداوند است بر همان ظاهر الفاظ باید تفسیر کرد.

بالا بردن دست ها در حال دعا دلیل بر آن است که خداوند در جهت بالاست!

ابن تیمیه در کتاب «منهاج السنة» نوشته است: "محمد بن جریر طبری در کتابش آورده که حسن بن علی العسکری(ع) هنگام فوتش اولادی نداشت". با اندک تأملی در کتاب طبری پی می بریم ابن تیمیه دروغ گفته و طبری چنین چیزی ننوشته است.

احادیث مربوط به لزوم زیارت قبر پیامبر (ص) مجعول است!

منبع: حوزه نت