چکیده: تحقیق حاضر به بررسی موضوع ساده  زیستی و آثار آن بر زندگی فردی و اجتماعی از منظر اسلام پرداخته است .ساده زیستی به معنای راحت و آسان و بدون زرق و برق و تجملات زندگی کردن ، می باشد .  ساده زیستی یکی از مفاهیم و آموزه های اصیل اسلامی است که در فرهنگ شیعه جایگاه والایی دارد . ساده زیستی از جمله موضوعاتی است که مصداق خاصی نمی توان برای آن پیدا کرد و دارای مصادیق متعددی می باشد و تمام ابعاد و شئون زندگی فرد را می تواند تحت تاثیر خود قرار دهد. امروزه در جامعه مشاهده می گردد که مردم از این ارزش اخلاقی فاصله گرفته و به فرهنگ وارداتی غربی که هیچ تناسبی با اصول و ارزشهای اسلامی ندارند روی آورده اند و تجمل گرایی و رفاه زدگی را به عنوان یک اصل در زندگی خود قرار داده اند و همچنین روی آوردن مسئولان جامعه به تجمل گرایی سبب شده که مردم عادی به دنبال رهبران خود رفته و از این الگوی نادرست پیروی کنند . لذا واکاوی و بیان اثرات ساده زیستی شاید بتواند سبب ایجاد انگیزه ، برای رها شدن از بند تجمل گرایی و روی آوردن به ساده زیستی گردد . اثراتی که ساده زیستی در زندگی فردی و اجتماعی افراد می گذارد غیر قابل انکار و چشم پوشی است . ساده زیستی نه تنها موجب آرامش روانی و پیدایش فضایل اخلاقی می گردد بلکه برکات فراوانی در معاشرت های اجتماعی ، مناسبات اقتصادی و سایر شئون زندگی بشر دارد . و برای نهادینه کردن آن نیز بایداز طرف مسئولان اهتمام و توجهخاصی صورت گیرد به خصوص در موضوع خانواده ، زیرا خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی مهم در جامعه تاثیر بسیاری در نهادینه کردن این ارزش اخلاقی دارد که متاسفانه غفلت مسئولان از آموزش این نهاد سبب شده که فرزندان نسل امروز هیچ گونه انسی با این موضوع نداشته باشند و به طور کلی می توان گفت که کم کاریهای فرهنگی و آموزشی مانع بزرگی بر سر راه ساده زیستی می باشد.