استادراهنما:  سرکار خانم طوبي شاكري گلپايگاني

استادمشاور: حجت الاسلام و المسلمین حبيب الله شعباني موثقي

محقق: نیره موسوی ورجانی (۲۱/۷/۹۴)

چکیده

 اصول علمیه، به اصولی گفته می شود که شارع مقدس آن ها را براي رهايي مكلف از شك در حكم واقعي شرعي قرار داده است.  یکی از اصول علمیه مهم،كه به عنوان رافع شك و ترديد قرار مي گيرد، اصل استصحاب است. واژه استصحاب از ريشه صحب به معناي همراه داشتن است و كوتاه ترين تعريفي كه مي توان از استصحاب ارائه نمود، ابقاي ماكان می باشد. اصل استصحاب علاوه بر كاربرد در مسايل فقهي، در قوانين ايران به جهت هماهنگي مواد قانوني با فقه اسلامي كاريرد دارد كه يكي از موارد آن، كاربرد استصحاب در حقوق جزا است. هدف از انجام اين پژوهش،كاربردي كردن مبحث استصحاب براي طلاب و دانشجويان رشته حقوق است تا با انگيزه بيشتري به مطالعه استصحاب بپردازند.  در این پایان نامه پس از بيان کلیات و  مفاهیم به تیین اصل استصحاب در فقه اماميه با استفاده از مثالهای فقهي وحقوق پرداخته ودر پایان کاربرد استصحاب در قانون مجازات اسلامي و آيين دادرسي كيفري و آرا وحدت رويه را مورد بررسي قرار مي دهيم. لازم به ذكر است اين تحقيق از منابع اصولي و حقوقي سود جسته و روش كار آن به صورت توصيفي و كاربردي است.بر اساس پژوهش انجام شده، اصل استصحاب در موارد متعددي از حقوق جزا مانند شرايط تحقق جرم، مسوليت مجرم، ادله اثبات جرم، چگونگي كشف جرم وتحقيقات مقدماتي جريان دارد.

 کلیدواژه ها: استصحاب، حقوق جزا، مباني استنباط.