استادراهنما:سرکار خانم فاطمه قنبري

استادمشاور: حجت الاسلام والمسلمین مهدي اسماعيلي           

محقق: فاطمه مصطفی پور(۲۲/۱/۹۴)

چکیده

 تربیت، یکی از نیازهای اساسی بشر است. تربیت وقتی می‌تواند انسان را به کمال و هدف خلقت برساند که هماهنگ با آموزه‌های دینی الهی باشد. مربیانی که آموزه های تربیتی ایشان همگی برگرفته از دستورات قران کریم است، بهترین شیوه ها را در توصیه های تربیتی برای رسیدن به مقامات متعالی انسانی دارند. دراین پایان نامه به بیان «مبانی قرآنی شیوه های تربیتی امام علی علیه السلام» در نهج البلاغه پرداخته و در ارائه راهکارها و شیوه‌ها به ابعاد عاطفی و درونی انسان‌ها که برگرفته از مباحث انسان شناسی قرآن می باشد توجه شده است. پرداختن به این نوع نگرش‌ها در تمام شیوه‌ها از جمله الگوبرداری ، تذکر و یادآوری، محبت و مدارا، تنبیه وتشویق و امربه معروف و نهی ازمنکر به منظور تربیت انسان، با مبانی قرآنی وازدیدگاه های مفسران و صاحب نظران علم تربیت صورت گرفته است. انسان به دلیل بی نهایت طلبی به دنبال منبعی میگردد تا بتواند جاویدان زندگی کند و برای وصل شدن به این منبع که همان ولایت حقه­ی حق تعالی ست، باید به بهترین صورت راه انسانیت و کمال سعادت را بپیماید. در این راستا شناخت زوایای انسان همیشه دغدغه تمامی اندیشمندان تربیت بوده است. اما راحت ترین و صحیح ترین راه را قران کریم در مجموع آیات خود در دسترس بشر قرار داده است. از آنجا که در سیره تربیتی امام علی علیه السلام هدف نهایی از تربیت اطاعت از خداوند و رسیدن به مقام عبودیت است، به ابعاد تربیتی یکسان نگریسته نشده و بلکه در سیره‏ تربیتی ایشان بعد دینی و اخلاقی بیش از سایر ابعاد مورد توجه‏ قرارگرفته است، چرا که عمدتا در پرتو تربیت این دو بعد است که ‏انسان به آن هدف نایل می‏شود و سایر ابعاد عمدتا وسیله و ابزار برای تربیت ‏بهتر این دو بعد است. آنچه محقق در این پایان نامه به عنوان راهبرد پیشنهاد می­نماید برگرفته از آموزه­های دینی و سفارشات امام علی علیه السلام با توجه به روحیات افراد جامعه امروزی است.

کلیدواژه ها: مبانی، قرآن، شیوه،  تربیت، مبانی قرآنی، نهج البلاغه.