عنوان مقاله: نقش عالمان بی عمل درآسیب به دینداری مردم از منظر نهج البلاغه

نگارنده: وحیده اعظمی

چکیده: 

دین زیباترین جلوه رحمانیت حق برای هدایت نوع بشر است، ودینداری رویکرد به این رحمانیت وسیر در مسیر هدایت است. دینداری هم شامل عرصه نظر است و هم شامل عرصه عمل، یعنی در برگیرنده ی اندیشه، معرفت، باور و ایمان دینی و نیز اقرار، کردار، رفتار و سلوک دینی است و این وجوه ها همه در معرض آسیب و آفت قرار می گیرد. در این مسیر پیوسته کسانی هستند که به صورت آفت دین و دینداری ظهور کرده اند که شناخت آن ها و پرداختن به بهداشت دینداری از آداب مهم در چنین سیری است. لغزش و انحراف کسانی که الگوهای دینی در جامعه محسوب می شوند و مردم در رفتار و سلوک خود به آنان تأسی می کنند، از عمده ترین عوامل آسیب دیدن باورها، اعتقادات، ارزش ها و سلوک دینی در جامعه است و هرگونه فساد و تباهی از جانب چنین الگوهایی سلامت روحی و روانی جامعه را مختل می سازد و زمینه دین گریزی را فراهم می نماید. این پژوهش با ساختاری کتابخانه ای با محوریت نهج البلاغه و پژوهش های همسو به تحقیق پرداخته لذا شیوه کار این مقاله توصیفی تحلیلی است. اگرعالمان دین به علم خود عمل نکنند، علمشان بی ارزش ترین چیزها تلقّی می شود و طبیعی است که چنین علمی نمی تواند مردمان را به صلاح و سامان آورد. و اگر عالمان دین برخلاف آموزه های دین عمل کنند و دست تعدّی بگشایند و نادرستی نمایند و در لغزش ها فروروند، فقط خود را تباه نمی کنند که بسیاری را نیز با خود به تباهی می کشانند، و این امر از بزرگترین مصیبت هایی است که دین و دینداری را تهدید می کند. در نگاه امیرالمؤمنین(علیه السلام) آنان که خود مدارند و پیوسته مردمان را می فریبند و دین و دینداری را دگرگون می سازند و مردمان را از خطرهای اصلی آسوده خاطر می نمایند، و گناهان و جُرم های بزرگ را کوچک و آسان جلوه می دهند، ظاهری از انسان و انسانیت دارند، در حقیقت درندگانی اند که کارشان دریدن مردم و بی آبرو ساختن دین و ایمان است. در نتیجه اگر عالم دینی که عملکرد او به عنوان الگو برای انسانها معرفی شده است اگر مورد بررسی قرارنگیرد عالمی که عامل سازنده در شخصیت متعالی انسان است می تواند عامل مخرب در جامعه محسوب شود و ضربه سنگینی به دین ودینداری وارد می کند. لذا در این مقاله در ابتدا به اهمیّت وظیفه و عملکرد عالم دینی و سپس به آسیب های عالمان بی عمل در دو بخش اعتقادی مثل تحریف قرآن، ... و عملی که شامل بدعت ، استفاده از دین برای دنیا و ... پرداخته شد. 

واژگان کلیدی: امام علی(علیه¬السلام)، عالم دینی، عالم بی عمل، دین و دینداری، آسیب به دینداری.