عنوان اثر

سال دفاع

نام و نام خانوادگی طلبه

نام و نام خانوادگی استاد راهنما

نام و نام خانوادگی استاد داور

واژگان کلیدی

کنترل خشم از دیدگاه اسلام

۱۳۹۴

زینب افشار

خانم دکتر بوترابی

خانم دکتر شاکری

خشم ، خشونت ، کظم غیظ ، کنترل خشم

چکــیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــده

خشم یکی از حالات مهم رفتاری است که در طی بروز تغییراتی در نفس آدمی پدید می آید و او را در جهت غلبه بر فرد مقابل و یا هر آنچه مورد علاقه وی نبوده به سوی عکس العمل هایی شدید سوق میدهد . آنچه میتواند در این بزنگاه به فریاد آدمی رسد و وی را از سقوط در ورطه هلاکت نجات دهد همان تسلط بر نفس و مهار و کنترل خشم است تا بدین وسیله از این قدرت خدادادی به طور صحیح و شایسته استفاده کند و در شرایط نادرست از بروز آن جلو گیری به عمل آورد . همان طور که در سخنان گهر بار ائمه (علیهم السلام) بیان شده است کنترل خشم یکی از مشخصات مؤمنین ، یک ویژگی مهم برای قرار گرفتن در زمره شیعیان و پیوند با اهل بیت  (علیهم السلام) ، بزنگاه شناخت آدمی و طبق فرمایش پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) عدم کنترل آن  زمینه بروز گناه است  . همچنین  اهميت كنترل و مديريت صحيح بر هيجان خشم آنجا مشخص خواهد شد كه در حالت شديد خشم انسان مي تواند به طور كلي قدرت تفكر و انديشه خود را از دست بدهد و دست به هر كار نامعقولي بزند كه منجر به اتفاقات ناگوار بسياري شود، ‌به همين سبب مديريت خشم يك بحث بسيار مهم و جدي محسوب مي شود و قرآن كريم حالت برقراري تعادل رفتار خشم را با بهره گيري از نيروي ايمان و تعقل و شناخت به انسان می آموزد.هدف از این بررسی، تبیین ماهیت اصلی آن، و ارائه راهکارهایی برای کنترل است. این پژوهش به بررسی خشم و بازشناسی اقسام و مراتب آن پرداخته است. و بابررسی علل خشم سعی در معرفی ریشه های آن به جهت تسلط بر آن دارد .  همچنین با بررسی  فواید و مضرات آن ،  به جهت دهی رفتاری نسبت بدان پرداخته وبا بیان راههای کنترل آن کلید های عملی را برای در دست گرفتن این قوه بیان میکند همچنین با ارائه الگوهای رفتاری در صدد اثبات راهکارهای مطرح شده در عرصه عمل بر می آید. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که خشم و غضب همان طور که می‌تواند سرچشمه رذایل اخلاقی باشد و موجب شقاوت ابدی آدمی گردد ، می‌تواند به عنوان عاملی در جهت رضایت الهی ورساندن انسان به  سعادتی جاودانی کمک کننده باشد. اگر  وی بتواند این قوه را در زمان های مناسب و به طور صحیح از آن به کار گیرد در واقع توانسته به بخش مهمی از نفس خود تسلط یابد و خود را از ورطه افراط و تفریط بیرون کشد و دارای یک بینش صحیح نسبت به این قدرتی که در او هست باشد یعنی نه به قلع و قمع آن بپردازد و نه افسار آن را رها کند بلکه آن را به وسیله معیار های الهی مدیریت نماید .