فرح درباره آخرین لحظات حضور در ایران در کتاب «کهن دیارا» می‌نویسد:
«عزیمت اشك آلوده محمدرضا و من در ۲۶دی ماه ۱۳۵۷ انجام شد. دخالت امریكا در امور داخلی ایران به اندازه‌ای رسیده بود كه دیگر حتی ما را هم در جریان امور قرار نمی‌دادند، مثلا ژنرال رابرت هایزر مدت‌ها بود به ایران آمده و فعالیت می‌كرد، در حالی كه ما اصلا اطلاع نداشتیم. وقتی محمدرضا فهمید ژنرال هایزر در تهران است بیشتر مشكوك شد و به من گفت: به محض اخذ رای اعتماد توسط بختیار كشور را ترك خواهیم كرد. ما در روزی كه بختیار به مجلس رفته بود در فرودگاه بودیم و جریان مجلس را از طریق تلفن بی‌سیم گوش می‌كردیم.»
شاه نیز طبق آنچه در روزنامه کیهان ۵۷/۱۰/۲۶ نوشته شده در مصاحبه کوتاهی به خبرنگاران گفت:
«مدتی است احساس خستگی می‌کنم و احتیاج به استراحت دارم. ضمنا گفته بودم پس از این که خیالم راحت شود و دولت مستقر شود، به مسافرت خواهم رفت. این سفر اکنون آغاز می‌شود و تهران را به سوی آسوان در مصر ترک می‌کنم. امروز با رأی مجلس شورای ملی که پس از رأی سنا داده شد، امیدوارم که دولت بتواند هم به جبران گذشته و هم در پایه‌گذاری آینده موفق شود.»
