استادراهنما:حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسين خسروپناه

استادمشاور: حجت الاسلام والمسلمین هادي دوست محمدي

محقق: فخرالسادات عابدی (۱۳/۱۱/۹۴)

چکیده

قرآن کریم که به حق معجزه آسمانی محمد صلی الله علیه  آله  و سلم نام گرفته ، کتابی جامع ومانع برای رسانیدن بشریت به سعادت و سر منزل مقصود است؛ چون از سوی آفریننده و خالقی یکتا و آگاه به تمامی ظرایف فطری وریزه کاری های وجودی او فرستاده شده و بر اساس قاعده لطف اینچنین آفریدگاری عالم وحکیم، محال است آفریده اش را که خود به واسطه خلق او نام احسن الخالقین  بر خویش می نهد، یله و رها واگذارد و راهکارهای نیکو زیستن را به او ننماید.  ما در این رساله بر آنیم تا با نگرشی دوباره و عمیقتر روشهای توصیه شده در این کتاب عظیم را برای رسیدن به حق واکاوی کرده و برای جویندگان آن ارائه دهیم و پس از مطالعه ابزارها و منابع شناخت از منظر قرآن ثابت کنیم که قرآن کریم تقلید کورکورانه و بدون دلیل را شدیداً نهی می کند و انسان را برای پیدا کردن شیوه ی صحیح زیستن، به تعقل، تفکر و تحقیق و بکار گیری عقل سلیم و آوردن برهان های منطقی و عقل پسند ، بدون عناد ورزی فرمان می دهد. این غور و تغوّص اگر غیر مغرضانه و منقادانه و متواضعانه انجام پذیرد، انسان را به توحید می رساند چرا که طالب راستین دین محال است دچار انحراف و خطا شود و به وادی سر گشتگی فرو رود. و در پرتو آن هر انسانی درک می کند که عقل او در بسیاری از مسائل زندگی اش کافی و وافی نیست و ناچاراً باید از کسانی که بیشتر از او  می دانند، و احتمال خطا وسهو و نسیان و انحراف در آنها صفر است، تقلید کند. در صدر همه دانایان راویان وحی اند که علمشان به خداوند سبحان که مهتدی بالذات است متصل است. و بعد از آنان شبیه ترین افراد به آنها باید مقلّد واقع شوند.

کلید واژه: تحقیق ، تقلید، منطق، قرآن کریم.