راهِ عبادتِ صحیح

 

راه عبادت درست، راهی است که همة وجود آدمی را متوجه خود می‌کند و فطریات آدمی را در بستر فطرتش به سوی کمال رهنمون سازد. امیر مؤمنان علی(علیه السلام) چنین رهنمود داده است: ای مردم! آن‌که راه آشکار را بپیماید، به آب می‌رسد و آن‌که بی‌راهه را پیش گیرد، در بیابان سرگردان می‌ماند [و از تشنگی می‌میرد].

« أیُّهَا النَّاسُ، مَنْ سَلَکَ الطَّرِیقَ الْوَاضِحَ وَرَدَ الْمَاءَ وَ مَنْ خَالَفَ وَقَعَ فِی التِّیهِ.»

 (نهج البلاغه، خطبه ۲۰۱)