مسأله تناسب آیات قرآن و چهره پیوستهٔ آن‌ها با یکدیگر یکی از مباحث مهم در علوم قرآنی است. باآنکه قدیمی‌ترین موارد طرح این شبهه، به یهودیان عصر حیات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  بازمی‌گردد اما شبهه تشتت و پراکندگی آیات از ناحیه مستشرقان به‌صورت جدی مطرح شده است. هدف از این نوشته بیان شبهه تحریف برآمده از عدم انسجام ظاهری بین برخی از آیات می‌باشد و در ادامه علل به وجود آمدن این شبهه مورد بررسی و نقد قرار گرفته و در آخر ارائه نمونه‌های مورد شبهه پاسخ داده شده است. روش تحقیق در نوشتار حاضر، به‌صورت کتابخانه ایست و در برخی موارد از نرم‌افزارهای دیجیتالی استفاده شده است. یافته اصلی این پژوهش، تلاش‌های فراوان مستشرقین در ایجاد و پیشبرد شبهه عدم انسجام است و برای اثبات آن از نمونه‌های فراوان ادبی و تفسیری بهره برده‌اند که درنتیجه ضرورت ایجاب می‌کند مفسران و مترجمان بکوشند تا در ترجمه‌ها و متون تفسیر، جلوه‌های نظم و هماهنگی آیات را هر چه بیشتر نمودار کنند تا این‌گونه اعجاز قرآن را آشکار سازند.

جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.