قال رسول الله ص: مَا مِنْ أَيَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَيَّامِ الْعَشْرِ يَعْنِي عَشْرَ ذِي الْحِجَّةِ؛ عبادت و کار نیک در هیچ ایّامی به اندازه این ایّام (ده روز اوّل ماه ذی الحجّه) فضیلت ندارد. ( اقبال ا

آئینۀ غرق نور ایزد آمد؟/ یاجلوه ای از بهشت سرمد آمد- با دیدن اکبرش چنین گفت حسین/ یکبار دگر بوی محمّد آمد

پیامبر اکرم صلي اللَّه علیه و آله و سلّم: إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فیهِ أرزاقُ المُؤمِنینَ. ماه شعبان" شعبان" نامیده شد زيرا روزى هاى مؤمنان در اين ماه قسمت مى شود.

بت و بتخانه همه ذکر خدا می گویند/ سخن از اقرأ و از غار حرا می گویند- حمد حق، مدح رسول دو سرا می گویند/ خلق عالم همه تبریک به ما می گویند