در «نهج‌البلاغه» علاوه بر مضامین عالی و تعبیرات زیبا و تعالیم شایان، جلوه‌های گوناگونی از زیبایی‌های ادبی دیده می‌شود که یکی از این جنبه‌های درخور توجه و تأمل زیبایی‌ها هماهنگی و سازگاری موسیقایی کلمات و عبارات «نهج‌البلاغه» با مدلول و معنای آن است.
موسیقی موجود در «نهج‌البلاغه»، به تحول روحیه در جهت هدایت و رشد ارزش‌های انسانی نظر دارد. هم‌چنین به جهت تأثیر خارق‌العاده‌ای که در معنا می‌گذارد، موجب تقویت روابط انسان‌ها، روحیه‌ی تقوا، خشیت و خلق‌وخوی نیکو در ایشان می‌گردد.
هدف از بررسی موسیقی «نهج‌البلاغه» آن است؛ که ذهن مواج انسان‌ها را به جلوه‌ای از زیباشناختی شاهکار بزرگی چون «نهج‌البلاغه» معطوف دارد.
موسیقی واژگان در اصطلاح این مقاله آوا و صوتی است که درنتیجه‌ی ادا کردن کلمه یا کلامی ایجاد می‌شود و مراد از موسیقی عبارات، علاوه بر آنچه ذکر شد، ویژگی‌های نهفته در آن است که با کوچک‌ترین تغییری آن را ناهم آهنگ می‌کند.
این جستار به موسیقای «نهج‌البلاغه» از دو منظر موسیقای واژگان و عبارات «نهج‌البلاغه» و نیز تأثیر آن در معنا بخشی به‌طور مجمل با شواهدی از سخنان امام علی می‌پردازد. باشد که بستری برای تحقیقات بیشتر پیرامون این موضوع گسترده شود.
جهت مطالعه و دریافت فایل PDF مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.
